หลังสงกรานต์

หายจากการเขียนบล็อกไปเรื่อยๆ จนอยากจะทิ้งมันได้ละคือ สงกรานต์ที่ผ่านมาไม่กี่วันก็มันขึ้นทุกๆปี มันโตขึ้นและบ้าขึ้นนั้นแหละคือ แต่ก็ยังไม่สมบูรณ์แบบเท่าไรแต่ก็ถือว่าดีที่เดียวไม่แพ้ใครแถว 102 ถึงสมาชิกจะไม่มากมายจนน่ากลัวก็เถอะ แค่นี้ก็ว่าเยอะแล้วละหว่าจนจะไม่มีที่จะยืนให้โดดต้องไปโดดกลางถนนเอา สงกรานต์วันแรกไม่เท่าไรสำหรับผมเพราะไม่รู้เรื่องเลย ไม่ขอพูดแบบอับอาย วันที่สองก็ดีเล่นนิดหน่อย แต่ตอนกลางคืนไม่ได้เล่นต้องมานั่งเปิดเพลงให้เขาโดดกัน สำหรับวันที่สามหรือวันสุดท้ายที่ได้เล่นน้ำ เป็นวันที่มันที่สุดแล้วละคือ (แต่ก็ไม่ค่อยได้เล่นน้ำเท่าไร เพราะนึกว่ามีอีกวันคือพรุ่งนี้แต่ไม่ใช่มารู้ดึกๆ) เพิ่งมาเล่นบ่ายๆเย็นๆ วันนั้นก็โดดกันไม่หยุดจริงๆเพลงมาตลอดนั้นละ ยาวก็พอมีพอดูที่มาเล่นด้วยง่ะนะ หลังจากเล่นที่บ้านเสร็จก็เตรียมเดินทางไป ถนนสายน้ำต่อก็ไปโดดต่ออีก (ก็พากันคิดกับคนอื่นว่าพรุ่งนี้กูจะเป็นยังไงว่ะ) เต้นๆไปว่าจะแตะน้ำให้มันขึ้นไปในอากาศแต่ ร้องเท้าคีบของเรากับลอยไปตกคูน้ำซะงั้น ทำใจไม่ได้ก็เอาอีกข้างไปด้วยละกัน เดินกลับโดยไม่มีร้องเท้าใส่เลยครับท่าน อยู่ได้ซักพักก็พากันกลับเพราะมันจะปิดแล้วคนจะรีบเดินออกมาเดียวมาเยียบกันตาย เลยต้องออกไปก่อน ออกจากนั้นก็ไปกินข้าวแลงกันต่อ กว่าจะไปได้ก็ต้องมาติดที่แม่นางท่านเมา กว่าจะเอาไปส่งบ้านได้ก็หนักเอาการเหมือนกัน และก็ได้แยกกันไปสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งไปก่อนอีกหนึ่งไปส่งแม่นาง ทางไปก่อนก็ไปซื้อเนื้อซะ หมดไป 400 บาทเต็มๆ ยัดใส่กระติดที่หยิบ (ขโมย) มาได้ จากทุ่งนั้นละเห็นวางอยู่ก็ถือออกมาด้วยซะ ไปถึงบ้านก็นั่งติดไฟรอกว่าจะมากันได้นิก็เป็นชั่วโมง อาหารที่ทำกินกันก็มี ย่างเนื้อ ต้มเนื้อ กับข้าวสวย และน้ำแดงเท่านี้ละยอดละ กินเสร็จก็ไปหลับหลังรถคาวหนึ่ง แต่ก็ไม่สบายเลยยุงกัดขาเต็มไปหมด ลุกพอดีเพื่อนอ้ายๆ ก็กลับกันหมดพอดี เก็บของเตรียมกลับบ้านนอน

วันรุ่งขึ้นตื่นเช้ามาก นอนดึกตื่นเช้าเหนื่อยอีก ยังกะจะเป็นลมไม่ไหวเลยวันนั้นเหนื่อยปางตาย เจ็บคอก็เจ็บ ปวดหัวนี้ละนักกว่าเพื่อน คิดไม่ผิดเลยว่าจะต้องเป็นแบบนี้ เป็นมันทุกปีหลังสงกรานต์วันสุดท้าย บ่ายๆก็หลับไปพักหนึงสบายขึ้นมาหน่อย ตื่นมากินน้ำแดงกับนม และก็กลับบ้านอำนาจ มาสลบต่อ วันนี้ก็เพิ่งดีขึ้นเยอะเลย ช่วงนี้ก็ไม่อยากเขียนบล็อกอีกตามเคย หายจาก wordpress ไป hi5 แทนช่วงนี้เบื่อๆเป็นได้ วันนี้ก็ขอตัวก่อนละอาบน้ำอีกรอบก่อนร้อนเหลือเกิน จะได้มาดูหนังต่อแหะๆ โชคดี