ภายใต้การข่มขืนในครอบครัว

วันนี้ดูรายการตาสว่าง แต่ก็ไม่ได้เริ่มดูตั้งแต่ต้นแต่ก็พอจะตีความออกว่าเป็นเรื่องอะไร จับใจความได้ว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับพ่อมีอะไรกับลูกตัวเอง แต่ถ้าจะบอกว่าพ่อเฉยๆก็ไม่ได้ เพราะมันมีทั้งเรื่องพ่อ-แม่ และลูก มีความสัมพันธ์กันอย่างชู้สาว เรื่องแบบนี้ก็ไม่ค่อยเห็นได้เห็นนักข่าวออกมาตีความเท่าไร ก็เพิ่งเห็นวันนี้ละเอาทั้งหมอครูที่พบเหตุการนั้นๆ มาช่วยกันตีความ ไม่ใช่สิใช่คำผิด มาช่วยกันแสดงความคิดเห็น และช่วยกันแก้ปัญหากับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรื่องเลวร้ายแบบนี้ แต่เรื่องแบบนี้มันก็เกิดขึ้นมานานแล้วนะผมว่า ถ้าใครเล่นบอร์ดใต้ดินก็คงจะเคยเห็นบทความกิเลสโลกีทั้งหลาย ไม่ก็หนังสือปกขาวที่เรียกกัน ก็คงจะเคยเห็นผ่านตาและลองอ่านมาบ้าง ก็คงจะเคยเห็นเรื่องแนวครอบครัวเลวๆหรือพอใจกับบางท่านพอสมควร

ก็ท้าวความมาพอสมควรและไม่อยากให้มันยาวไปชนจนน่าเบื่อ ผมอยากจะบ่นเรื่องพวกนี้ซะหน่อยก็เท่านั้น เพราะสำหรับคนที่มีความคิดเห็นก็ว่ากันมา หลังจากที่ผมดูรายการจบ ก็อยากจะแสดงออกทางอารมณ์ซะหน่อย โดยจะมาปล่อยที่นี่แหละ ปัญหาที่ผมได้ฟังจากรายการก็จะมีแนวว่า เอาแนวลูกสาวก่อนละกัน สิ่งที่ทำให้เกิดเหตุการอันเลวร้ายกับลูกสาวก็จะเป็นที่ว่า ความเมาก่อให้เกิดกิเลสโลกี แล้วลูกสาวก็โดนพ่อแท้หรือพ่อเลี้ยงบังคับข่มขู่จนไปถึงข่มขืนลูกสาว ที่ไม่รักแล้ว เหตุต่อไปที่ได้ฟังก็น่าจะเป็นที่ลูกสาวไปเสียตัวให้ชายอื่น โดยที่พ่อรู้แต่ไม่ทราบว่าเห็นไหม พูดไปงั้น แล้วพ่อก็คิดว่าลูกสาวเราไปมีอะไรกับคนอื่นได้แล้วทำไมเราจะมีอะไรกับลูกกูไม่ได้ (ให้ตายเถอะ) มันก็เป็นเหตุได้ เรื่องลูกสาวก็ไปเท่านี้เดี๋ยวคิดมามากกัน

ส่วนลูกชายนั้นผมจะว่าไปแนวที่ฟังมาละกันเรื่องนี้ก็ไม่เคยพบเจอ ที่ฟังมาเรื่องลูกชายกับพ่อนั้น โดยที่พ่อมีความเครียดหรืออะไรซักอย่างมั้ง และเกิดอาการฉันชนะคนอื่นไม่ได้ แต่ฉันต้องชนะลูกฉันได้ ก็เลยทำให้ลูกอยู่ในภายใต้ความคิดของตน (พักสักครู่ดูหนังซักหน่อย) ต่อ และก็อย่างอื่นผมดูไม่ทัน จบไปสำหรับเรื่อง ลูกชาย

ต่อไปผมจะว่าภาครวมของลูกชายและลูกสาวหรือครอบครัวเลยดีกว่า จะได้รู้ๆกันไป ในความคิดอาจจะขัดแย้งไม่ว่ากันเรื่องแบบนี้ ความสัมพันธ์แบบนี้ผมไม่โทษใคร แยกออกจากการข่มขืนนะนี่คือการสมย่อมที่ผมจะพูดต่อไปนี้ การสมย่อมภายในครอบครัวนั้นผมว่า เรื่องมันเกิดง่ายและยืนยาว เป็นความสัมพันธ์ที่ดีกว่านอกกบ้าน แต่มันผิดศิลธรรมก็ทราบกันดี แต่เรื่องแบบนี้ไม่เข้าใครออกใครการสมย่อมก็ เป็นเรื่องของแต่ละคน ผมไม่ขอพูดละมันจะขัดแย้งไปเปล่าๆ

มาพูดถึงปัญหาที่ตามมาสำหรับการที่เด็กโดนข่มขืนกันดีกว่าผมบอกว่า เด็กที่โดนครอบครัวข่มขืนมันเลวร้ายยิ่งกว่าโจรบ้านนอกข่มขืนซะอีก เพราะบ้านเราก็อยู่นี่ เป็นที่ๆเราคิดว่าปลอดภัยที่สุด แต่แล้วทำไมมันเกิดเหตุการเลวร้ายแบบนี้ในบ้านเราได้ ปัญหาแนวนี้เป็นการแก้ยากที่สุด เพราะเด็กจะบอกใครก็คิดว่า เป็นเด็กอกตัญญู เพราะพ่อที่ข่มขืนบอกมาแบบั้นถ้าแกไปบอกใคร แกไอ้เด็กอกตัญญู เด็กไทยก็ถูกสอนมาแบบนี้เป็นธรรมดาว่า ความตัญญูเป็นสิ่งสำคัญ มันจะเป็นบาปฝั่งใจไปนาน เด็กก็เลยคิดว่าไม่บอกให้ใครรู้ และเด็กโชคร้ายคนนั้นก็ต้องถูกพ่อหรือย้ายข่มขืนซ้ำๆไปเรื่อย จนกว่าจะรู้ความจริงกัน และมีเด็กไม่กี่คนที่กล้าบอกคนอื่น แต่ปัญหาที่ตามมานั้นก็ยังไม่จบลงโดยดีที่ว่านั้นคือ เมื่อเด็กได้บอกใครไปแล้วให้ทราบแล้ว เอาเป็นคาละกัน พอครูทราบครูก็ต้องคุยกับเด็กมาเกิดยังไง พอครูทราบก็ต้องไปแจ้งความรหือคุยกับผู้ปกครองเด็ก สิง่ที่เกิดขึ้นละพูดไปทีละแนวละกัน อย่างแรกเป็นที่พ่อของเด็กแท้ๆ โดนพ่อข่มขืน และพอคนอื่นทราบข่าว เหตุการที่เกิดขึ้นมนั้น คิดว่ามันจะจบด้วยดีสินะ ไม่เลย ครอบครัวของพ่อเด็กได้ปิดกั้นข่าวเรื่องนี้ออกไป และช่วยกันปฏิเสธเรื่องแบบนี้เพื่อปิดบังความอับอายของตนและชื่อเสียง ของครอบครัวนั้น เขาไม่เคยสนใจเด็กเลย คิดแล้วเศร้าในความเป็นจริง ส่วนเรื่องที่สองนั้นจะออกเป็นแนวพ่อเลี้ยงมากกว่า โดยที่พ่อเลี้ยงได้ข่มขืนลูก และก็แนวข้างบนไล่ความไป และจะมาจุดที่ว่าจัดการยังไงกับพ่อเลี้ยง พอตำรวจจะมาจัดการพ่อเลี้ยง ปกติแม่เด็กก็จะมาอยู่ทางเด็กหรืออยู่ฝ่ายเด็ก แต่ไม่เคยดูจากรูปความเป็นจริงในสมัยนี้คงดูออก ตามความเป็นอยู่ แม่ของเด็กได้ไปเข้าข้างทางพ่อเลี้ยงแทนเด็ก ช่วยปฏิเสธหรือให้ความเท็จเพื่อไม่ให้ พ่อหรือผัวใหม่นั้นต้องจากเธอไป อีก เหมือนคนเก่า แม้จะย่อมให้ลูกสาวเราโดนแบบนั้นอีกก็ตาม อาจจะเคยดูในละครบางเรื่อง และมันก็เกิดขึ้นจริงแล้ว นี่อาจคิดว่าเป็นปัญหาใหญ่ในสังคมแล้วแต่อย่าเพิ่งคิดอย่างงั้น มันยังมีอีกหลายเรื่องที่โหดกว่านี้เยอะ สังคมอันโหดร้าย

การแก้ปัญหานั้นที่จำได้ที่หมอเขาบอกเขาบอกว่า คุณพ่อควรให้ความสำคัญในการเลี้บงลูกแต่เด็กไม่ใช่สิ คุณแม่คุณให้คุณพ่อดูแลลูกด้วยเมื่อตอนให้นมป้อนข้าว เก็บขี้เยียว จะเป็นการสร้างให้พ่อรักลูกมากขึ้น ไม่งั้นเขาก็จะคิดว่าเหมือนไม่ใช่ลูกของเขา และไม่มีความผูกพัน จนทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ ส่วนญาติพี่น้องนั้นก็ควรให้ความสำคัญกับเด็กมากกว่า ความอัยอายของครอบครัว ไม่วั้นเด็กจะโตไปแบบไหนเราก็ไม่ทราบ และจะจำแต่เรื่องร้ายๆไป แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้น
จะพูดไปการแก้ปัญหามันมีมากมายแต่ทำไม่ทำมันมากกว่าเท่านั้นเอง

ใช้เวลาเขียนเร็วไป อาจจะมั่วอีกอย่างผมเหมือนมาบ่น ไม่ได้ตั้งใจเขียนบทความให้น่าอ่านเท่าไร เอาพอเป็นพิธีก็พอ ฝากให้คิด

ไมโครซอฟท์ เลื่อน XP SP3 อีกแหละ

จากข่าว Windows XP SP3 เปิดให้ดาวน์โหลดผ่าน Windows Update ปรากฎว่าไมโครซอฟท์ได้ยกเลิกการอัพเดตตามกำหนดการเดิม เนื่องจากพบความบกพร่องเล็กน้อยในตัว Service Pack

ความบกพร่องที่เกิดขึ้นนี้คือความไม่เข้ากันของระบบบริหารจัดการร้านขายปลีกของไมโครซอฟท์ (Microsoft Dynamics Retail Management System; Dynamics RMS) กับ Windows XP SP3 และ Windows Vista SP1 ซึ่งไมโครซอฟท์ได้เตือนลูกค้าที่ใช้ Dynamics RMS ให้ระงับการอัพเดตนี้ไว้ก่อน โดยทางทีมงานจะแก้ไข และทดสอบให้เรียบร้อย ก่อนที่จะปล่อยออกมาให้อัพเดตกัน

เครดิต : http://www.blognone.com/node/7670

foobar ค้นหาได้ตอนไหนหว่า

วันนี้โหลด foobar ตัวใหม่มาลงพอดีตัวเดิมมันพังด้วย ปิดคอมโดยผิดวิธีไปหน่อยรีบนั้นละ โหลดๆลงๆไปก็ได้มาพร้อมสภาพที่แปลกตาไปเองหรือเปล่าไม่รู้ พอลองทำมั่วกับเจ้าโรแกรมก็เห็คคำว่า search ตรง Library พอคลิ้กเข้าไปก็มันให้เลือก โฟลเดอร์กดแอดโฟลเดอร์เข้าไป ก็รอให้มันโหลด เร็วมากถึงที่สุด เร็วกว่า iTunes เยอะพอสมควร หลังจากนั้นก็รู้ว่ามันค้นหาได้ ง่ายดี มันก็มีมานานแล้วละแต่ไม่ได้สนใจแบบจริงๆจังๆ แต่ยังไงก็ดีกว่าไม่รูเอาซะเลย ใครที่ใช้ Winamp ก็รู้ว่ามันเป็นยังไง หลักการก็เหมือนๆกัน ตัวค้นหาสำหรับโปรแกรมเล่นเพลงสมัยนี้สำคัญจริงๆ เวลาอยากฟังเพลงอะไรก็หาเอาง่ายและสบาย เพราะเพลงในเครื่องก็ใช่ว่าจะน้อยเป็นพันๆหมื่นๆก็เยอะพอสมควร ยังไงก็ไม่ใช่หูทองที่จะไปซื้อเพลง แผ่น 600-800 มาฟัง ก็เอาพอฟังให้รู้ว่าสนุกก็พอละ แต่ในอนาคตผมไม่รู้จะพูดอย่างนี้อีกหรือเปล่าเอิ้กๆ แต่ก็อาจจะไม่มีหูให้ฟังแล้วก็ได้ เพราะมันจะหนวกกันก่อน ณ ปัจจุบันก็เปิดดังพอสมควร ฟังนานอีกด้วย ยาวไปๆ

มาดูวิธีแอดเพลงเข้าห้องสมุดเรากันเถอะ คนที่รูแล้วก็ผ่านได้ครับหมดแนวเล่าละ

หลังสงกรานต์

หายจากการเขียนบล็อกไปเรื่อยๆ จนอยากจะทิ้งมันได้ละคือ สงกรานต์ที่ผ่านมาไม่กี่วันก็มันขึ้นทุกๆปี มันโตขึ้นและบ้าขึ้นนั้นแหละคือ แต่ก็ยังไม่สมบูรณ์แบบเท่าไรแต่ก็ถือว่าดีที่เดียวไม่แพ้ใครแถว 102 ถึงสมาชิกจะไม่มากมายจนน่ากลัวก็เถอะ แค่นี้ก็ว่าเยอะแล้วละหว่าจนจะไม่มีที่จะยืนให้โดดต้องไปโดดกลางถนนเอา สงกรานต์วันแรกไม่เท่าไรสำหรับผมเพราะไม่รู้เรื่องเลย ไม่ขอพูดแบบอับอาย วันที่สองก็ดีเล่นนิดหน่อย แต่ตอนกลางคืนไม่ได้เล่นต้องมานั่งเปิดเพลงให้เขาโดดกัน สำหรับวันที่สามหรือวันสุดท้ายที่ได้เล่นน้ำ เป็นวันที่มันที่สุดแล้วละคือ (แต่ก็ไม่ค่อยได้เล่นน้ำเท่าไร เพราะนึกว่ามีอีกวันคือพรุ่งนี้แต่ไม่ใช่มารู้ดึกๆ) เพิ่งมาเล่นบ่ายๆเย็นๆ วันนั้นก็โดดกันไม่หยุดจริงๆเพลงมาตลอดนั้นละ ยาวก็พอมีพอดูที่มาเล่นด้วยง่ะนะ หลังจากเล่นที่บ้านเสร็จก็เตรียมเดินทางไป ถนนสายน้ำต่อก็ไปโดดต่ออีก (ก็พากันคิดกับคนอื่นว่าพรุ่งนี้กูจะเป็นยังไงว่ะ) เต้นๆไปว่าจะแตะน้ำให้มันขึ้นไปในอากาศแต่ ร้องเท้าคีบของเรากับลอยไปตกคูน้ำซะงั้น ทำใจไม่ได้ก็เอาอีกข้างไปด้วยละกัน เดินกลับโดยไม่มีร้องเท้าใส่เลยครับท่าน อยู่ได้ซักพักก็พากันกลับเพราะมันจะปิดแล้วคนจะรีบเดินออกมาเดียวมาเยียบกันตาย เลยต้องออกไปก่อน ออกจากนั้นก็ไปกินข้าวแลงกันต่อ กว่าจะไปได้ก็ต้องมาติดที่แม่นางท่านเมา กว่าจะเอาไปส่งบ้านได้ก็หนักเอาการเหมือนกัน และก็ได้แยกกันไปสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งไปก่อนอีกหนึ่งไปส่งแม่นาง ทางไปก่อนก็ไปซื้อเนื้อซะ หมดไป 400 บาทเต็มๆ ยัดใส่กระติดที่หยิบ (ขโมย) มาได้ จากทุ่งนั้นละเห็นวางอยู่ก็ถือออกมาด้วยซะ ไปถึงบ้านก็นั่งติดไฟรอกว่าจะมากันได้นิก็เป็นชั่วโมง อาหารที่ทำกินกันก็มี ย่างเนื้อ ต้มเนื้อ กับข้าวสวย และน้ำแดงเท่านี้ละยอดละ กินเสร็จก็ไปหลับหลังรถคาวหนึ่ง แต่ก็ไม่สบายเลยยุงกัดขาเต็มไปหมด ลุกพอดีเพื่อนอ้ายๆ ก็กลับกันหมดพอดี เก็บของเตรียมกลับบ้านนอน

วันรุ่งขึ้นตื่นเช้ามาก นอนดึกตื่นเช้าเหนื่อยอีก ยังกะจะเป็นลมไม่ไหวเลยวันนั้นเหนื่อยปางตาย เจ็บคอก็เจ็บ ปวดหัวนี้ละนักกว่าเพื่อน คิดไม่ผิดเลยว่าจะต้องเป็นแบบนี้ เป็นมันทุกปีหลังสงกรานต์วันสุดท้าย บ่ายๆก็หลับไปพักหนึงสบายขึ้นมาหน่อย ตื่นมากินน้ำแดงกับนม และก็กลับบ้านอำนาจ มาสลบต่อ วันนี้ก็เพิ่งดีขึ้นเยอะเลย ช่วงนี้ก็ไม่อยากเขียนบล็อกอีกตามเคย หายจาก wordpress ไป hi5 แทนช่วงนี้เบื่อๆเป็นได้ วันนี้ก็ขอตัวก่อนละอาบน้ำอีกรอบก่อนร้อนเหลือเกิน จะได้มาดูหนังต่อแหะๆ โชคดี

Site Admin wordpress.com แปลงร่าง

วันนี้อ่าน RSS เห็นบล็อกของ iPex เขียนบอกว่า Wordpress.com เปลี๊ยนไป ก็เพิ่งรู้วันนี้เพราะไม่ได้เข้าหน้า Admin นานพอสมควรเพราะไม่ได้เขียนอะไรนั้นละ วันนี้ก็จะมาพาไปชมการเปลี่ยนแปลงหน้าแอดมินของ wordpress.com เน้อ

มาเริ่มจากหน้าหลักเลยก็จะมีอะไรเพิ่มเข้ามาให้แสดงมากขึ้นกว่าแต่ก่อน

ฮัลโหล....ยายค่ะนี้หนูเอง

ยาย :เอ๋อ..หนูเองหรอจ๊ะ
หลาน:ตอนนี้หนูได้เป็น freshy
ยาย :อ้าว..ไปเป็นกะหรีทํามัยหล่ะลูก
หลาน:ไม่ใช่!!!...หนูอยู่ปีหนึ่ง
ยาย :ถูกเค้าจับขึงด้วยหรอลูก
หลาน :ยายค่ะคือหนูเป็นรุ่นน้อง
ยาย :ไปทํายังงัยท้องหล่ะลูก
หลาน :หนูเป็นน้องวิทคอม
ยาย :อ๋อ โดนเค้ามอมหรอลูก
หลาน :เปล่า หนูเรียน มศว
ยาย :ยังไม่มีพ่อด้วยหรอลูก
หลาน :ยายอ่ะ ฟังผิด
ยาย :พ่อมันดัดจริตด้วยหรอลูก
หลาน :ยายอ่ะ ชอบพูดบ้าๆ
ยาย :มันชอบเล่นท่าหรอลูก
หลาน :ทํามัยยายไม่ตั้งใจฟัง
ยาย :มันล่อซะฟันเชียวหรอลูก
หลาน :หรือหนูพูดไม่ดัง
ยาย :โห !! หนูติดสังฆังด้วยหรอลูก แย่เลย
หลาน :โอ๊ย!ไม่คุยกับยายแล้วเซ็ง!
ยาย :คงมะใช่มะเร่งมั๊งลูก
หลาน :ยายทําหนูอารมณ์เสีย
ยาย :จะอม จะเลีย ปล่อยเค้าเถอะลูก
หลาน :ทํามัยยายไม่ฟังดีๆ
ยาย :แค่สองที...กะจอกลูก
หลาน :ไม่เอาแล้ว..หนูไปดีก่า
ยาย :ตีลังกา..ยายลองแล้วลูก
หลาน :จึ๊ย!..เอ..ยายแปลกไปนะค่า
ยาย :บนหลังคา..ก็น่าลองนะลูก
หลาน :หง่ะ..ถ้ายายมะหยุดเด๋วหนูจะ.....