วันพุธที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2551

เรื่องดีๆในวันนี้

ช่วงนี้ก็ว่างๆอีกตามเคยมาเขียนเรื่องไร้สาระเล่นๆ ว่าจะใส่อารมณ์กับเรื่องพระเล่น Hi5 ซะหน่อยว่าผิดตรงไหน ไม่เข้าใจผู้เฒ่า (จักรพบ เพ็ญแข) เลย แต่ก็ชั่งเถอะความจริงคือความจริง ที่ตั้งหัวข้อดีๆในวันนี้ก็มันมีเรื่องดีกว่าเรื่องร้ายเรื่องคงมีเรื่องเดียว เรื่องร้ายก็คือเมื่อเช้าลำโพงไม่ดังข้างหนึ่ง นึกว่ามันจะแตกไปซะแล้วแต่พอมาช่วงบ่ายๆ มาซ่อมไปซ่อมมาติดซะงั้น ดีใจไปเกือบได้ซื้อของใหม่แต่ไม่รู้จะได้หรือเปล่า ตอนนี้ของที่อยากได้ก็เยอะเหลือเกิน เงินเป็นล้านก็สามารถหมดได้ภายในวันเดียว เอิ้กๆ วันนี้ป๋าก็ซื้อปลามาใส่ตู้ให้อีกล้างเผื่อไว้ ๒ วันพอดีใส่น้ำประปาไม่ได้ใส่น้ำฝนเลยต้องทิ้งไว้ อีกอย่างฝุ่นเยอะเหบือเกินตู็ก็ใหญ่ล้างก็ยาก นานแล้วที่ไม่ได้ล้างตู้ปลาเป็นปีละ ปิดเทอมก็เลยถือโอกาศล้างซะหน่อย อีกอย่างเมื่อคืนก็ไม่สามารถต่อเน็ตได้คงเน่าอีกตามเคย เห็น TOT ประกาศเรื่องเน็ตปิดปรับปรุงที่เว็บ ก็คงจะเน่าๆไปช่วงนี้ถ้าจะเีต่อไม่ติดไม่คิดเงินคงจะดี แหะๆ

ช่วงนี้หลายโรงเรียนก็คงจะปิดเทอมกันไปหมดแล้ว แต่ก็ยังจะเหลืออีกบ้างโรงเรียนที่กำลังสอบกันอยู่ ช่วงนี้โรงเรียนกวดวิชาคงจะอิ่มทรัพกันน่าดู ปิดเทอมเด็กส่วนมากจะไม่มีไรทำกก็ขอพ่อแม่ไปเรียนพิเศษ เหมือนกับพวกเพื่อนๆผมนี้ละ แต่ส่วนมากก็ไปเที่ยวกันนั้นละเรียนนิไม่รู้เรียนไหม เพราะผมไม่เคยไปเรียนกเวยซะที อาจจะเพราะไม่ชอบการเรียนพิเศษก็เป็นได้ เคยเรียนเมื่อตอนเด็กตอน ป.๑ กับ ป.๓ นี้ละเท่าที่จำได้ ตอน ป.๑ พ่อผมคงบังคับให้เรียน ตอน ป.๓ อยากเรียนเพราะเพื่อนชวนง่ะ ไม่ได้คิดถึงความรู้ที่จะได้เลยเรา ปิดเทอมนี้ผมก็อยากลงไปภูเก็ตอีกแหะ มันสนุกและคุ้มดี แต่พ่อผมก็หมดดไปหลายหมื่นเหมือนกันจากที่ลงไปครั้งล่าสุด หมดกับค่าเครื่องบินง่ะส่วนมาก ค่รากินไม่เท่าไรเสียอย่างเดียวที่มีเวลาน้อยไปหน่อย ไม่งั้นคงได้เที่ยวหลายที่ พอดีช่วงนั้นเป็นช่วงปิดกลางเทอมมั้ง แหะๆ จำไม่ค่อยได้ขนาดเมื่อปีก่อนนะเนี่ย แต่ตอนนี้สิ่งที่รู้สึกแปลกๆและไม่ได้เกิดมานาน คงเป็นความรู้สึกที่มันอยาก รักและชอบใครสักคนหนึ่ง ความรู้สึกนี้ไม่ได้เกิดขึ้นมาหลายปีหลังจากที่แฟนจากไปโดย โดนไล่ออก ได้แฟนก็ได้แฟนไม่ค่อยดีเลยเรา แต่ผมก็เขาก็รักกันนานแล้วละ ตั้งแต่ประถม ตอนประถมนิน่ารักตั้งใจเรียน แต่พอผมไปจีบเท่านั้นละเปลี่ยนไปเลย หยน้ามือเป็นหลังมือ แบบที่เปลี่ยนไปผมไม่ชอบเลย ยังกะพวกขายตัวข้างถนน แต่ก็ทำไงได้รักเขาแล้วนิ แต่ก็ไม่รู้จีบติดได้ไงไม่ได้ทำไรเลย แค่เคยไปนั่งเฝ้าหน้าห้องเขาแค่ครั้งหนึ่ง และก็ไปนั่งหน้าโรงเรียนดูเขา แต่ก็ต้องนั่งอยู่แล้วละรอพ่อมารับเหอะๆ เขาก็รอพ่อมารับหรือคนขับรถก็ไม่รู้ไม่เคยถามก็รวยพอสมควรเป็นลูก เจ้าของปั๊มน้ำมัน ตอนจะจีบนิไม่รู้หรอกว่ารวย เรื่องนั้นไม่ได้สนใจไม่ได้จะไปเกาะเขาเลยไม่คิด ขอแค่ให้ได้มานอนเข้าฝันทุกวันก็พอ เน่าซะไม่มี ครั้งนั้นก็เป็นรักครั้งที่สองในชีวิต เพราะรักแรกคือตอน ป.๑ ตอนนนั้นแอบรักเพื่อนในห้องที่จำได้ง่ะนะ แต่เพื่อนผมมันก็ชอบด้วยเนี่ยสิแย่เลย ก็เคยต้องให้เพื่อนไป มันคงดีกว่าเพราะเขาอาจจะเหมาะสมมากว่าผมแหะๆ แต่ผมก็ค่อยช่วยมันจีบเขาตลอดแม้จะเป็นเรื่องน่าเจ็บใจก็ตาม แต่ผมมีความสุขแปลกดี

จะว่าไปเมื่อหลายวันก่อนก็พูดเรื่องชายกับหญิง ส่วนมากแกจะด่าผู้ชายมากกว่า เพราะผมก็ไม่รู้จะพูดอะไร มันจริงหมดแหะๆ อีกอย่างไม่อยากด่าผู้หญิง ผู้หญิงก็มีเรื่องที่จะด่ามากพอสมคตวร มีแต่ว่าผู้ชายไม่ดีไม่มองดูที่ตัวเองเลย แต่ก็คงจะมองไม่เห็นหรอก ใครจะไปคิดว่าตัวเองไม่ดีละเนอะ ตอนนี้เน็ตก็หลุดอีกละโหลดเพลงไม่เสร็จซะที น่าเบื่อโครตเลย จะซื้อเน็บแบบวัน ก็ไม่ได้ออกไปซื้อซะทีฮือ ว่าลองฟังเรื่องที่พี่มันว่าดีกว่า อย่าง
"ไอ้พวกที่ตีกันเนี่ยคิดว่าถ้าตัวเองชนะแล้วผุ้หยิงจาเลือกหรอ"
"เฮ้องี้ละนะคนเรามักมองข้มสิ่งใกล้ๆตัวพอเค้าจากไปค่อยจามาเสียจายโด่ งี้แหละพวกผู้ชาย เห้นเราเปงของตาย เที่ยวจีบคนโน้นคนนี้ทั้งที่คบกะเรา พอถามกะบอกว่าคนัน้นแค่กิก แม่งอยากจาฆ่ามันจิงๆ พอเลิกกันไปปั๊ปมันกะร้องไห้แล้วกะเสือกมีแฟนใหม่ก่อนอีก พอมันเลิกกะแฟนแล้วมาขอคืนดีเรามันน่านัก โมโหๆ"


เท่านี้ก็พอสมควรแล้วละ ส่วนมากแกจะว่าแฟนเก่าหรอกไม่เกี่ยวกับผู้ชายอย่างเรา เอิ้กๆ ในที่สุดว่าจะเขียนเรื่องในวันนี้เท่านั้นแต่กลับนึกไปถึงอดีตเลย นี้ละสมุดแห่งความทรงจำ มันอยู๋ในบล็อกนี้ทั้งนั้น วันนี้ก็จบเท่านี้ละคิดไรไม่ออกแล้ว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น