วันนี้เป็นวันศุกร์ที่ดีใจมากวันหนึ่งและมีความสุขไปพร้อมกันและเสียวไปพร้อมกันอีก อะไรจะเยอะขนาดนั้นจริงๆเขียนไปงั้นละ อย่างแรกเลยก็คือ
อาจารย์สอนคณิตผู้อารมณ์ร้อนไม่ได้เข้าสอนแกคงไป...ไม่รู้ และก็งานศิลป์ส่งหมดแล้วแม้จะทำแบบไม่สวยงามแต่ก็พอส่งได้ แต่วันนนี้หลบเรียน 1 คาบ
คือวิชา ฟิสิกส์ วันนี้แกสอนคาบเดียวอีกไม่ตรวจชื่ออีกสบายใจไปเลย 555 หลังจากนั้นผมก็ได้ไปดูกีฬาสีกันวันนี้มีแข่งอะไรบ้างก็ไม่รู้ แต่ได้ไปดูบาสและตะกร้อ ตอนไปดูตะกร้อนิน่าชมมาก เพราะว่าได้เห็นของดี
มาพูดถึงตะกร้อกันผมได้ไปเชียร์สีฟ้าเพราะผมใส่เสื้อสีฟ้าไปลืมบอกไปว่าคู่ไหน ระหว่างสีแดงกับสีฟ้า ตามจริงสีห้องผมสีแดงแต่อยากเชียร์สีอื่น
มันก็ไม่ผิดใครนิน่า การแข่งเซตแรกสีฟ้าเป็นผู้ชนะแต่เซตสองสีแดงชนะเพราะได้เปลี่ยนตัว เซตสุดท้ายสีแดงชนะจริงๆ ก็ชนะอยู่แล้วเพราะเล่นดีเหลือเกิน
ลูกเสริฟก็ดีลยทีเดียว สมควรที่จะชนะอยู่แล้ว
วันศุกร์ที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550
.~* เรื่องในวัยเยา *~.
อยากจะพูดถึงเมื่อสมัยอดีตเมื่อตอนเป็นเด็กวัยมัน ณ ตอนนั้นผมได้ย้ายจากจังหวัด อุบลราชธินี มาอยู่ อำนาจเจริญ ด้วยเหตุทางบ้านนิดหน่อย ตอนนั้นผมอยู่ชันประถมศึกษาปีที่ 1 กำลังขึ้น ชั้นประถมศึกษาปีที่ 2
ตอนนั้นผมก็เข้ามาอยู่หมู่บ้าน ภักดีเจิญแบบใหม่ซิงๆ (และจากนั้นก็เริ่มจำไม่ได้) ข้าวไปเลยละกัน
ผมก็ได้รู้จักวัยรุ่นและเด็กวันเดียวกับผมมากขึ้นและก็ไปเล่นด้วยกัน ตามภาษาวัยมัน แรกๆผมก็พูดภาษากลางง่ะละแต่คนในหมู่บ้านนี้ เขาพูดภาษาอีสานกันแต่ผมก็เริ่มปรับตัวไปเรื่อยๆจนพูดเป็น
(แต่ไม่รู็พูดคำแรกเป้นว่าอะไร)
สิ่งที่ผมชอบในตอนเด็กวัยมันผมชอบขี้จักรยานเป็นชีวิตจิตใจ และชอบแต่งมันด้วยตามภาษาเด็กวัยมัน
แต่งเสร็จก็เอามาอวดกับเพื่อนในบ้านนั้นละ ก็คิดว่าสวยแต่จริงๆแล้วมันกิ๊กก๊อกมากมายไม่รู้สีอะไรเป็นอะไร
แต่ก็สวยในตอนนั้นและจักรยานคันที่ว่านั้นก็ยังอยู่แต่ผมไม่ได้ขี้มันหลายปีแล้วละปล่อยทิ้งไว้นั้นละ และผมก็คงจะเก็บต่อไปคงไม่ขายแยกเป็นเศษเหล็ก มันมีค่ากว่านั้นเพราะผมได้จักรยานคันนี้มาเมื่อผมยังเด็กเล็ก
ตอนนั้นผมเห็นน้องที่บ้านมันมาขี่เล่นและผมก็อยากขี่มั้ง ก็คนมันอยากทำไงได้ แต่น้องมันไม่ยอมและผมก็ได้ร้องไห้กับมาเล่นคอมที่บ้าน และตอนนั้นไม่รู้เกิดอะไรจำไม่ได้แหละ
เอาเป็นว่าได้ไปซื้อจักรยานเลยละกันก็ได้ไปเลือกที่ร้าน ไม่รู้ร้านอะไรจำไม่ได้อีกอย่างไม่ค่อยได้ไปอุบลเท่าไรและก็ไม่ได้เที่ยวในเมืองมากด้วย งี้แหละมันนานมาแหละเริ่มลืมๆ
และก็ได้คันที่ถูกใจเป็นคันสีน้ำเงินสวยดีเลยเอามาขี่เลยแหะๆ แรกก็ขับไม่เป็นหรอก จนต้องใส่ล้อเพิ่มไปเป็นรถสี่ล้อ สำหรับเด็กหัดขับรถใหม่ๆ แต่ก็เบื่อและก็ถอดมันออก
แต่ก็เป็นเรื่องเพราะขับไม่เป็นเลยรถล้มลงไป แต่ก็ลุกขึ้นมาหัดขับแต่ก็ล้มผมได้หัดขับแบบไม่มีคนจับ หัดคนเดียวนี้ละแบบว่าจูงรถไปจับเสาบ้านแล้วก็ปั่นไป แลกๆก็ล้มไปนานๆไปก็ดีขึ้นจนผมขี่เป็น
ความสำเร็จอยู่ที่ไหนสำเร็จก็อยู่ที่เรานั้นละครับ ถ้าเรารู้จักพยายามมากๆ ในการเรียนก้เหมือนกันแต่ผมขี้เกียจนี้ละเลยเป็นปัญหา
ตอนนั้นผมก็เข้ามาอยู่หมู่บ้าน ภักดีเจิญแบบใหม่ซิงๆ (และจากนั้นก็เริ่มจำไม่ได้) ข้าวไปเลยละกัน
ผมก็ได้รู้จักวัยรุ่นและเด็กวันเดียวกับผมมากขึ้นและก็ไปเล่นด้วยกัน ตามภาษาวัยมัน แรกๆผมก็พูดภาษากลางง่ะละแต่คนในหมู่บ้านนี้ เขาพูดภาษาอีสานกันแต่ผมก็เริ่มปรับตัวไปเรื่อยๆจนพูดเป็น
(แต่ไม่รู็พูดคำแรกเป้นว่าอะไร)
สิ่งที่ผมชอบในตอนเด็กวัยมันผมชอบขี้จักรยานเป็นชีวิตจิตใจ และชอบแต่งมันด้วยตามภาษาเด็กวัยมัน
แต่งเสร็จก็เอามาอวดกับเพื่อนในบ้านนั้นละ ก็คิดว่าสวยแต่จริงๆแล้วมันกิ๊กก๊อกมากมายไม่รู้สีอะไรเป็นอะไร
แต่ก็สวยในตอนนั้นและจักรยานคันที่ว่านั้นก็ยังอยู่แต่ผมไม่ได้ขี้มันหลายปีแล้วละปล่อยทิ้งไว้นั้นละ และผมก็คงจะเก็บต่อไปคงไม่ขายแยกเป็นเศษเหล็ก มันมีค่ากว่านั้นเพราะผมได้จักรยานคันนี้มาเมื่อผมยังเด็กเล็ก
ตอนนั้นผมเห็นน้องที่บ้านมันมาขี่เล่นและผมก็อยากขี่มั้ง ก็คนมันอยากทำไงได้ แต่น้องมันไม่ยอมและผมก็ได้ร้องไห้กับมาเล่นคอมที่บ้าน และตอนนั้นไม่รู้เกิดอะไรจำไม่ได้แหละ
เอาเป็นว่าได้ไปซื้อจักรยานเลยละกันก็ได้ไปเลือกที่ร้าน ไม่รู้ร้านอะไรจำไม่ได้อีกอย่างไม่ค่อยได้ไปอุบลเท่าไรและก็ไม่ได้เที่ยวในเมืองมากด้วย งี้แหละมันนานมาแหละเริ่มลืมๆ
และก็ได้คันที่ถูกใจเป็นคันสีน้ำเงินสวยดีเลยเอามาขี่เลยแหะๆ แรกก็ขับไม่เป็นหรอก จนต้องใส่ล้อเพิ่มไปเป็นรถสี่ล้อ สำหรับเด็กหัดขับรถใหม่ๆ แต่ก็เบื่อและก็ถอดมันออก
แต่ก็เป็นเรื่องเพราะขับไม่เป็นเลยรถล้มลงไป แต่ก็ลุกขึ้นมาหัดขับแต่ก็ล้มผมได้หัดขับแบบไม่มีคนจับ หัดคนเดียวนี้ละแบบว่าจูงรถไปจับเสาบ้านแล้วก็ปั่นไป แลกๆก็ล้มไปนานๆไปก็ดีขึ้นจนผมขี่เป็น
ความสำเร็จอยู่ที่ไหนสำเร็จก็อยู่ที่เรานั้นละครับ ถ้าเรารู้จักพยายามมากๆ ในการเรียนก้เหมือนกันแต่ผมขี้เกียจนี้ละเลยเป็นปัญหา
วันอังคารที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550
ไมโครซอฟท์จัดทำเว็บไซต์เฉลิมพระเกียรติ
หลังจากที่ผมได้รู้ข่าวว่า ไมโครซอฟทได้์จัดทำเว็บไซต์เฉลิมพระเกียรติ ขึ้นมากผมก็ได้เปิดเว็บนั้นขึ้นมาทันทีทันใด ก็ได้เจอหน้าตาเว็บแบบนี้เอาลิ้งสดๆมาให้ดูเลย (แก้หน่อยพอดีระบบ iframe ใช้ไม่ได้เลยต้องใช้รูปหน้าเว็บมาโชว์แทนแหะๆ)
![](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_tVcizIHymZp1GIVWuUy0QmnPRMq8ozpd9rZe32BlT7HSvCaFk9xRPhCxCPQNTVjjtXAzRv50UbovSFyOp7qIfyzIynAN8d7w=s0-d)
[ลิ้งเว็บ] http://kingofthailand.msnth2.com
หน้าตาเว็บก็ดูดีแต่ผมเข้าเว็บไปรู้สึกว่าช้าไม่ใช่เข้าเว็บช้านะตัวเว็บเวลาเปิดไปมามันกระตุกเพราะ คนทำเขาคงใช้ Flash เยอะไปหน่อยเกือบทั้งหมดเลยก็ว่าได้ มันสวยจริงแต่คนที่แรมน้อยๆคอมไม่แรงจะมีปัญหาตรงที่ผมว่าไปง่ะละ แต่มันก็ไม่ใช่ว่ามันจะค้างไปเลย ตอนนี้ผมก็เข้าอยู่บรรยายไปด้วย แต่ตอนนี้ได้ออกละช้ามาก จนผมทำไรไม่ได้พอดีแรมเครื่องน้อยไปหน่อยเดี๋ยวมีเงินจะไปเพิ่มอีกซะหน่อยราคาก็ถูกลงละ ออกและก็เข้าใหม่แต่ครั้งนี้ขอเข้าผ่าน IE [Internet Explorer Browser]
เผื่อมันจะเร็วขึ้นหน่อยแยกๆกันไป ในเว็บ King of Thailand ก็จะมี พระราชประวัติของแต่ละพระองค์,พระราชกรณียกิจ,คลังรูปภาพ,ดาวน์โหลด,เครือข่ายกาญจนา๓ิเษก
และอื่นๆ พอดียังดูไม่หมดและในอนาคตก็คงจะมีอะไรเพิ่มมาอีกมากมายเลยทีเดียว
แต่ก็ไม่น่าแปลกใจอะไรมากเพราะคนไทยทำไม่ใช่คนบ้านนอกทำ ถ้าคนบ้านนอกทำตกใจแน่นอนเลยผมที่คนต่างประเทศเห็นในหลวงของเราเป็น คนที่ยิ่งใหญ่น่านับถือด้วยดูจากยูทิวบ์แล้ว
ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ พวกบ้านนอกจะมาทำเว็บแบบนี้ ความคิดคนเริ่มต้นก็คงเป็นคนไทยทั้งนั้นละ พวกบ้านนอกก็คงจะเป็นแค่บ้านพักเท่านั้นละคือหรือว่าเขาทำภาษาต่างประเทศด้วยหว่า
พอดีอยู่เมืองไทยเลยลิ้งเว็บมาของไทยอันนี้ไม่รุ้ว่ามีหรือป่าว อยากรู้ก็ลองไปหาดูกันแหะๆเน็ตผมเต่าเลยค้นหาอะไรไม่ได้มากพอ ฝันอยู่เหมือนกันว่าเมื่อไร ADSL จะถึงบ้าน.
[ลิ้งเว็บ] http://kingofthailand.msnth2.com
หน้าตาเว็บก็ดูดีแต่ผมเข้าเว็บไปรู้สึกว่าช้าไม่ใช่เข้าเว็บช้านะตัวเว็บเวลาเปิดไปมามันกระตุกเพราะ คนทำเขาคงใช้ Flash เยอะไปหน่อยเกือบทั้งหมดเลยก็ว่าได้ มันสวยจริงแต่คนที่แรมน้อยๆคอมไม่แรงจะมีปัญหาตรงที่ผมว่าไปง่ะละ แต่มันก็ไม่ใช่ว่ามันจะค้างไปเลย ตอนนี้ผมก็เข้าอยู่บรรยายไปด้วย แต่ตอนนี้ได้ออกละช้ามาก จนผมทำไรไม่ได้พอดีแรมเครื่องน้อยไปหน่อยเดี๋ยวมีเงินจะไปเพิ่มอีกซะหน่อยราคาก็ถูกลงละ ออกและก็เข้าใหม่แต่ครั้งนี้ขอเข้าผ่าน IE [Internet Explorer Browser]
เผื่อมันจะเร็วขึ้นหน่อยแยกๆกันไป ในเว็บ King of Thailand ก็จะมี พระราชประวัติของแต่ละพระองค์,พระราชกรณียกิจ,คลังรูปภาพ,ดาวน์โหลด,เครือข่ายกาญจนา๓ิเษก
และอื่นๆ พอดียังดูไม่หมดและในอนาคตก็คงจะมีอะไรเพิ่มมาอีกมากมายเลยทีเดียว
แต่ก็ไม่น่าแปลกใจอะไรมากเพราะคนไทยทำไม่ใช่คนบ้านนอกทำ ถ้าคนบ้านนอกทำตกใจแน่นอนเลยผมที่คนต่างประเทศเห็นในหลวงของเราเป็น คนที่ยิ่งใหญ่น่านับถือด้วยดูจากยูทิวบ์แล้ว
ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ พวกบ้านนอกจะมาทำเว็บแบบนี้ ความคิดคนเริ่มต้นก็คงเป็นคนไทยทั้งนั้นละ พวกบ้านนอกก็คงจะเป็นแค่บ้านพักเท่านั้นละคือหรือว่าเขาทำภาษาต่างประเทศด้วยหว่า
พอดีอยู่เมืองไทยเลยลิ้งเว็บมาของไทยอันนี้ไม่รุ้ว่ามีหรือป่าว อยากรู้ก็ลองไปหาดูกันแหะๆเน็ตผมเต่าเลยค้นหาอะไรไม่ได้มากพอ ฝันอยู่เหมือนกันว่าเมื่อไร ADSL จะถึงบ้าน.
วันจันทร์ที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550
.~* นโยบายแต่ละพรรคการเมือง *~.
วันนี้ขอมั่วซะหน่อยพอดีได้ไปซื้อหนังสือพิมพ์ข่าวผู้จัดการรายสัปดาห์มาว่าจะเปิดอ่านเรื่องการเมืองสักหน่อย ก็ไปเจอหน้าว่าพรรคไหนจะมีโครงการอะไรบ้างที่จะทำให้ชาวบ้าน
ถ้าพรรคนั้นๆได้เป็นรัฐบาลแล้ว มาดูกันว่าเขาจะทำอะไรบ้างอันนี้เป็นคราวๆ
![](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_vGvp2NeGjtgdjwkMIV2ds9t-3mRFWMTNAZPKrlC1NIjCqefshTpK8oi6XJyGNAdPPLW81ZV6rZjmcz7NiW5F2gCgN8FGYvpQ=s0-d)
[ลิ้งรูป] http://imagehost.thaibuzz.com/show.php?id=8d9473a5e5a9d1615bb64d89c2aa8cca
ที่น่าแปลกใจไม่มีพรรคพลังประชาชนซะงั้นพรรคใหญ่ซะด้วย แต่ผมคิดว่านโยบายก็คงเหมือนรัฐบาลก่อนนั้นละมั้ง ก็ป๋ามรรคออกมาพูดแล้วนิน่าว่าจะกู้นโยบายเดิมมาเกิดใหม่
อีกอย่างหนังสือพิมพ์ตัวนี้ก็ไม่ถูกกับพรรคพลังประชาชนอยู่แล้ว มันเลยไม่ใส่นโยบายของพรรคพลังประชาชนออกมาให้ประชาชนได้ดูได้อ่านกัน เอียงดีจริงๆ
นโยบายที่น่าสนใจผมคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องรถไฟรางคู่ทั่วประเทศของพรรคประชาธิปัตย์ ถ้าทำได้คงดีแ่มันก็ต้องใช้งบจำนวนมหาศาลและเวลาอันยาวนานพอสมควน
พูดถึง”ชาติไทย”ก็ระบบขนส่งน้ำมันทางท่อผมว่าไม่จำเป็นหรอก เดี๋ยวไม่กี่ปีก็ไม่มีน้ำมันให้ใช้แล้วไม่คุ้มๆ ฮาาาาาาาาาาาา
“เพื่อแผ่นดิน”ไม่มีไรน่าดึงดูดเลยที่ดูจากรูปง่ะนะ
ส่วน”รวมใจไทยชาติพัฒนา” นโยบายเยอะจริงๆแต่ละอย่างน่าสนใจหมดเลย
“มัชฌิมาธิปไตย” พูดถึงแล้วไม่พูดดีกว่าผมไม่ค่อยพอใจกับพรรคนี้
พูดเรื่องแนวทางการหาเงินผมไม่ชอบตรงที่ว่า ทำไหมจะต้องไปกู้เงินจากต่างประเทศมาด้วยก็รู้กันอยู่ว่าถ้าเป็นหนี้แล้วมันจะคืนยาก ถ้าหาคืนไม่ได้ก็ไม่ต้องมาหาเงินจากประชาชนจากพระนี้ง่ะหรือ
กูละเบื่อพวกมึงจริงถ้าแม่งไม่มีเงินมึงก็ไม่ต้องทำ มันก็ไม่ได้บำบากอะไรจากสิ่งที่เป็นอยู่หรอก วันนี้ผมก็ขอพูดแค่นี้ละมาแถลงเฉยๆ
ถ้าพรรคนั้นๆได้เป็นรัฐบาลแล้ว มาดูกันว่าเขาจะทำอะไรบ้างอันนี้เป็นคราวๆ
[ลิ้งรูป] http://imagehost.thaibuzz.com/show.php?id=8d9473a5e5a9d1615bb64d89c2aa8cca
ที่น่าแปลกใจไม่มีพรรคพลังประชาชนซะงั้นพรรคใหญ่ซะด้วย แต่ผมคิดว่านโยบายก็คงเหมือนรัฐบาลก่อนนั้นละมั้ง ก็ป๋ามรรคออกมาพูดแล้วนิน่าว่าจะกู้นโยบายเดิมมาเกิดใหม่
อีกอย่างหนังสือพิมพ์ตัวนี้ก็ไม่ถูกกับพรรคพลังประชาชนอยู่แล้ว มันเลยไม่ใส่นโยบายของพรรคพลังประชาชนออกมาให้ประชาชนได้ดูได้อ่านกัน เอียงดีจริงๆ
นโยบายที่น่าสนใจผมคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องรถไฟรางคู่ทั่วประเทศของพรรคประชาธิปัตย์ ถ้าทำได้คงดีแ่มันก็ต้องใช้งบจำนวนมหาศาลและเวลาอันยาวนานพอสมควน
พูดถึง”ชาติไทย”ก็ระบบขนส่งน้ำมันทางท่อผมว่าไม่จำเป็นหรอก เดี๋ยวไม่กี่ปีก็ไม่มีน้ำมันให้ใช้แล้วไม่คุ้มๆ ฮาาาาาาาาาาาา
“เพื่อแผ่นดิน”ไม่มีไรน่าดึงดูดเลยที่ดูจากรูปง่ะนะ
ส่วน”รวมใจไทยชาติพัฒนา” นโยบายเยอะจริงๆแต่ละอย่างน่าสนใจหมดเลย
“มัชฌิมาธิปไตย” พูดถึงแล้วไม่พูดดีกว่าผมไม่ค่อยพอใจกับพรรคนี้
พูดเรื่องแนวทางการหาเงินผมไม่ชอบตรงที่ว่า ทำไหมจะต้องไปกู้เงินจากต่างประเทศมาด้วยก็รู้กันอยู่ว่าถ้าเป็นหนี้แล้วมันจะคืนยาก ถ้าหาคืนไม่ได้ก็ไม่ต้องมาหาเงินจากประชาชนจากพระนี้ง่ะหรือ
กูละเบื่อพวกมึงจริงถ้าแม่งไม่มีเงินมึงก็ไม่ต้องทำ มันก็ไม่ได้บำบากอะไรจากสิ่งที่เป็นอยู่หรอก วันนี้ผมก็ขอพูดแค่นี้ละมาแถลงเฉยๆ
วันศุกร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550
จีบหญิง
เมื่อวานนี้คิดพิลึกไปขอเบอร์ผู้หญิงที่ชอบจากเพื่อนผู้หญิงคนนั้นก็อายุประมาณ 13 ได้มั้งเพราะอยู่ ม.1 ก็ได้เบอร์มาและรู้ชื่อว่าชื่อตอง และที่รู้มาอีกว่าเป็นทอม เซงเล็กน้อยแต่ก็ไม่เป็นไรเพราะผมชอบทอมอยู่แล้วไม่รู้็ทำไหม ในที่สุดก็ได้โทรไปครั้งแรกโทรไปแล้วเขาก็รับแต่ผมไม่พูดไม่กล้าว่ะ และครั้งที่สองถึงพูดก็ทักเขาถามเขาไปทั่ว
แต่เขาพูดกับผมแรกนิม "ีครับ" ด้วยเลยงงเล็กน้อยก็เขาเป็นทอมเนอะแถมพูดด้วยไม่เข้าหูเท่าไรผมอาจจะพูดไม่ดีกับเขาก็ได้ เหมือนพูดกับเพื่อนง่ะเหอๆ แต่ก็คิดไว้อยู่ว่ามันจะไม่ได้เพราะเป็นทอมเห็นน่ารักดี เลยชอบและคงเข้ากันไม่ได้ ผมมันแนวบ้าๆบ้านนอกๆ ก็ต้องหาคนที่เขากับเราได้ง่ะละ แต่ก็คิดว่าจะไม่จีบต่อละหรือไม่ก็ต่อยังไงดี
แต่ก็ดูก่อนว่าเขาเป็นยังไง ไม่มีแฟนก็มา 3-4 ปีละมีก็เหมือนไม่มีผมไม่ได้ทำอะไรให้เขามีความสุขเลยก็ว่าได้ แต่เขาก็ยังรักผมน่าสงสารเขาจริงๆ
อีกอย่างผมก็อาจจะหมดไฟสำหรับเรื่องนี้ละ ไปไม่ค่อยได้เลยจีบใครไม่ออกเลย มันก็เป็นวันที่น่าจำสำหรับผมอีกวัน
แต่เขาพูดกับผมแรกนิม "ีครับ" ด้วยเลยงงเล็กน้อยก็เขาเป็นทอมเนอะแถมพูดด้วยไม่เข้าหูเท่าไรผมอาจจะพูดไม่ดีกับเขาก็ได้ เหมือนพูดกับเพื่อนง่ะเหอๆ แต่ก็คิดไว้อยู่ว่ามันจะไม่ได้เพราะเป็นทอมเห็นน่ารักดี เลยชอบและคงเข้ากันไม่ได้ ผมมันแนวบ้าๆบ้านนอกๆ ก็ต้องหาคนที่เขากับเราได้ง่ะละ แต่ก็คิดว่าจะไม่จีบต่อละหรือไม่ก็ต่อยังไงดี
แต่ก็ดูก่อนว่าเขาเป็นยังไง ไม่มีแฟนก็มา 3-4 ปีละมีก็เหมือนไม่มีผมไม่ได้ทำอะไรให้เขามีความสุขเลยก็ว่าได้ แต่เขาก็ยังรักผมน่าสงสารเขาจริงๆ
อีกอย่างผมก็อาจจะหมดไฟสำหรับเรื่องนี้ละ ไปไม่ค่อยได้เลยจีบใครไม่ออกเลย มันก็เป็นวันที่น่าจำสำหรับผมอีกวัน
.~*แข่งกีฬาเมื่อวาน*~.
เมื่อวานตอนเย็นก่อนเลิกเรียนได้ไปดูเขาแข่งกีฬาที่โรงเรียนเพื่อคัดไปเล่นวันกีฬาสีของโรงเรียน ก็ได้ไปเชียร์เขาเล่นง่ะละ ไปดูตะกร้อและก็บาสขนาดไม่ใช่สีของตัวเองยังไปเชียร์จนเสียงไม่มีเลยซะงั้น
แต่ก็มันดีอย่างบาสก็ได้ไปเชียร์สีชมพูกัน คู่แข่งก็สีเขียวในที่สุดสีชมพูก็แพ้ไปอย่างขาดรอยคะแนนก็ 34-8 นี้ละคู่ต่อมาก็สีชมพูกับเหลือคู่นี้ดูไม่นานเพราะไม่เชียร์ตะกร้อต่อแต่ก็ดูออกว่าใครชนะ
ก็เป็นสีเหลือชนะเพราะไม่ได้เชียร์เหอๆ และก็ได้ไปเชียร์ตะกร้อระหว่างสีแดงกับสีฟ้า ผมไปเชียร์สีฟ้าเพราะเป็นสีเก่าผมตอนม.ต้น ส่วนสีแดงเป็นสีผมตอนม.ปลาย แถมห้องผมอีกต่างหากมาแข่งเหอๆ เพื่อนก็พากันเชียร์สีฟ้าง่ะละ จบเกมแรงสีฟาแพ้เกมที่สองน่าดูมากมันดีพัดกันได้พัดกันเสียแต้ม แต่ก็อย่างว่าเชียร์ทีมไหนแพ้หมดสีแดงเลยชนะไป
หลังจากนั้นเราก็กลับบ้านกันไป เป็นวันหนึ่งที่น่าจดจำ
แต่ก็มันดีอย่างบาสก็ได้ไปเชียร์สีชมพูกัน คู่แข่งก็สีเขียวในที่สุดสีชมพูก็แพ้ไปอย่างขาดรอยคะแนนก็ 34-8 นี้ละคู่ต่อมาก็สีชมพูกับเหลือคู่นี้ดูไม่นานเพราะไม่เชียร์ตะกร้อต่อแต่ก็ดูออกว่าใครชนะ
ก็เป็นสีเหลือชนะเพราะไม่ได้เชียร์เหอๆ และก็ได้ไปเชียร์ตะกร้อระหว่างสีแดงกับสีฟ้า ผมไปเชียร์สีฟ้าเพราะเป็นสีเก่าผมตอนม.ต้น ส่วนสีแดงเป็นสีผมตอนม.ปลาย แถมห้องผมอีกต่างหากมาแข่งเหอๆ เพื่อนก็พากันเชียร์สีฟ้าง่ะละ จบเกมแรงสีฟาแพ้เกมที่สองน่าดูมากมันดีพัดกันได้พัดกันเสียแต้ม แต่ก็อย่างว่าเชียร์ทีมไหนแพ้หมดสีแดงเลยชนะไป
หลังจากนั้นเราก็กลับบ้านกันไป เป็นวันหนึ่งที่น่าจดจำ
วันพฤหัสบดีที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550
วันเกิดของผม
มาพูดถึงวันเกิดของผมกันวันก็เป็นวันเกิดองผม วันนี้ซึ่งเป็นวันที่น่าสู่สมที่สุด (มันหมายถึงอะไรเหอๆ) เป็นวันที่ทุกคนเกือนในห้องมากันที่ร้านเนื้อย่างก็พูโปงั้นๆมาไม่เยอะหรอก แต่ผมก็ว่ามาเยอะอยู่นะเท่าที่จัดงานมา ผมก็ไม่ได้จังานวันเกิดมาหลายปีแล้วประมาณ 3-4 ปีได้มั้ง ปีนี้เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ ตอนนี้ก็อยู่ชั้นปีที่ 4 แล้ว รายจ่ายในงานครั้งนี้ก็ไม่มากอะไรเลยที่ผมคิดว่านะ อาจจะมีคนช่วยออกสุรา 2 กล่องใหญ่ ส่วนผมก็เป็นคนออกค่าเนื้อย่างที่คิดไว้นึกว่าจะหมดเยอะกว่านี้ ที่ว่าไว้มีคนช่วยออกเหอๆถ้าไม่มีคงแย่แย่เลย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอกนานจัดที ครั้งล่าสุดที่จัดงานก่อนหน้านี้นะก็น่าจะไปกินลูกชิ้นหน้าโรงเรียนกับเพื่อน หลังจากนั้นอีกก็ กินเนื้อย่างกับพ่อแม่จำได้น่าจะ ม.1 และหลังจากนั้นอีกก็จัดที่บ้านแดกปลาเผ่ากันตอนนั้นเด็กจริง
วันอังคารที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550
.~*ห่ากินหัวมึง*~.
อยากจะพูดเื่องนักการเมืองซะหน่อย ช่วงนี้ก็ไม่ค่อยได้ดูโทรทัศน์ มาพอสมควรอาจเบื่อพวกนักการเมืองก็ได้ จริงๆแล้วันก็น่าเบื่อไม่ใช่น้อยเพราะมันไม่มีอะไรน่าสนใจเลยสักนิด เห็นแต่มันด่ากันไปกันมา ไม่รู้จบแล้วตอนไหนมันจะช่วยชาติได้และก็ไอ้ ส.ธ. นักรบกู้ชาติ อะไรนะก็เน่าซากสิ้นดีแผนการอันซับซ้อนของมันชั่งน่ากลัวยิ่งนัก ยากที่จะคิดออกว่ามันจะทำอะไรต่อไป ถ้ามันยังอยู่ใน ร.อ.ง.น.ย. อยู่อาจจะเป็นมันสิ้นชาติก็ได้ อย่างที่บอกแผนการอันน่ากลัวยากที่จะคาดคิด เดี๋ยวนี้สื่อก็ฟังไปเชื่อไม่ได้เลยก็ว่าได้เรื่องการเมือง เรื่องความมันคงของชาติ มีแต่จะได้เห็นได้ฟังจากหูเาเองเท่านั้นละ ไม่งั้นเชื่อใครโดยไม่คิดดีๆอาจจะเป็นเยื้อพวกเลวที่คอกจะฆ่าเรา ในอนาคตก็ได้ไม่มีใครรู้ สิ่งที่จะบอกกล่าวอย่างชื่นชมตอนนี้ก็คงไม่มีเลยหรือมี แต่ตอนนี้อยากชื่นชมทหารภาคใต้ท่านคิดถูกแล้วที่เราจะ้ต้องรบรุกกับมันบ้าง ไม่ใช่เราจะเป้นผ่ายรับมันอย่างเดียว ไม่งั้นเราก็หือนเป่านิ่งที่จะค่อยหมดไปเรื่อยๆ ผมเชื่อว่าโจรใต้จะหายไปถ้าเราทำต่อไปเรื่อยๆ แล้วกราดล้างมันออกไปให้หมด อย่าให้มันมาห๋าเราได้
สวัสดีทุกท่าน
นี้เป็นการเขียนบล๊อกครั้งแรก หลังจากเลิกทำเว็บบอร์ดมาได้เมื่อไม่นานมานี้ แต่ชีวิตก็ยังต้องมั่วอยู่กับสังคม ออนไลน์ต่อไปไม่มีวันสิ้นสุดจนกว่าร่างกายจะหมดลม เอาไว้แค่นี้ก่อนเรื่องบนโลกใบนี้ยังอีกยาวไกล
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)